Саволи интихоби лаҳзаи дохилшавӣ ва баромад ба бозор

Чунон ки Уоррен Баффетт гуфтааст: «Биржа ҷоест, ки одамони бе-тоқат пули худро ба одамони босабр медиҳанд».

Яке аз мушкилтарин малакаҳо барои ҳар, такрор мекунам, комилан ҳар сармоягузор — ин қобилияти интизор шудан аст. Аксар вақт дар сармоягузорони навкор, пул, ба истилоҳ, кисаро месӯзонад ва онҳо комилан омода нестанд, ки «дар пул бишинанд». Албатта, сармоягузорони ботаҷриба ва касбӣ чунин рафтор намекунанд. Ва агар танҳо мантиқан фикр кунем: ман хеле шубҳа дорам, ки лаҳзаи пур кардани суратҳисоби брокерии шумо бо пул бо лаҳзаи идеалӣ (ё қариб идеалӣ) барои хариди якбора якчанд коғазҳои гуногун мувофиқат кунад. Ҳадди ақал барои он ки суратҳисобҳои брокерӣ аз ҷониби мизоҷон ҳамарӯза пур карда мешаванд (тибқи омор), аммо лаҳзаҳои хариди фоидаовар ҳар моҳ рух намедиҳанд.

Аввалин чизе, ки бояд фаҳмид, ин аст, ки дар «нишастан дар пул» ҳеҷ бадӣ нест. Дар давоми як моҳ ягон коғаз нахаридед? Ин муқаррарист! Дар асл, басомади аҳдҳо яке аз аломатҳои ғайримустақим аст, ки тавассути он метавон сармоягузори ботаҷрибаро аз бетаҷриба фарқ кард (ба истиснои категорияи алоҳидаи трейдерҳое, ки савдои дохилирӯзиро афзалтар медонанд). Сармоягузорони бетаҷриба, чун қоида, хеле кам пулро дар «захира» нигоҳ медоранд ва афзал медонанд, ки бо тамоми пул якбора коғазҳои қиматнок харанд. Ва вақте ки ин коғазҳо арзон мешаванд, аз брокер қарз гирифта, боз мехаранд. Ин аблаҳист, ба навкор чунин кардан лозим нест!

Баъзан ҳолатҳое мешаванд, ки трейдерҳои бетоқат танҳо идеяҳои гӯё мантиқии савдоро ихтироъ мекунанд. Аммо дар асл бо ин роҳ онҳо қарорҳои савдоии на он қадар мантиқӣ ва «боақлона»-и худро сафед мекунанд. Бояд ба худ ягон хел фаҳмонд, ки чаро маҳз ҳоло бояд чизе харид ё фурӯхт. Ва дар ин ҷо мо ба ибтидои ин боб бармегардем.

Бовар кунед, барои харҷ кардани пул шитоб накунед. Ҳатто сармоягузорони ботаҷриба давра ба давра ба вазъияте дучор меоянд, ки нархҳо хеле ҷолибанд, аммо имконияти харидани коғазҳо дигар нест. Зеро он қаблан тамом шудааст.